Bij de sollicitatie voor mijn nieuwe baan, een organisatie die architectenbureaus adviseert, wilde ik niet meteen vertellen dat ik hiv-positief was. En toch wilde ik het ook niet verzwijgen. Ik heb toen verteld dat ik veel vrijwilligerswerk deed voor de Hiv Vereniging en dat ik dat ook wilde blijven doen.
Ik heb een leuke directrice en leuke collega's. Een keer heb ik verteld dat ik hiv had, maar die vrouw ging toch weg bij de organisatie en ik ging ervan uit dat het niet werd doorverteld.
Later zou ik voor de Hiv Vereniging een interview doen in NRC Handelsblad. Dat leverde een dilemma op, want dan zou iedereen weten dat ik hiv heb. Ik ben de dag voordat het in de krant verscheen bij de directrice langsgegaan: "Ik sta morgen in de krant en ik heb hiv. Is dat een probleem?" Haar reactie was: "Dat wist ik toch al lang? Je doet je werk goed. Dát is belangrijk." Het was gewoon nooit onderwerp van gesprek geweest. Dat is toch een cadeautje?!